روش های درمان بیماری نورالژی تری ژمینال
بیماری نورالژی تری‌ژمینال چیست؟ این بیماری بصورت بسیار ناگهانی و همراه با دردی شدید در ناحیه صورت بروز می‌کند. این درد بیشتر شبیه یک شوک الکتریکی است که بیمار بدون هیچ نشانه قبلی احساس می‌کند. بیماری می‌تواند در نواحی‌ای چون فک، دندان و لثه‌ها نمایان شود. در این مقاله قصد داریم راه‌های درمان بیماری نورالژی تری‌ژمینال یا درد عصب سه قلو را به شما معرفی کنیم.
متناسب با نوع و شدت بیماری، راه‌های درمان بیماری نورالژی تری‌ژمینال متغیر است. استفاده از پمادهای ضد درد موضعی، بلوکه کردن بخش‌هایی از سیستم عصبی صورت و تزریق استروئید، از جمله درمان‌های موقتی هستند که در کاهش درد بیمار موثراند. درمان حالت شدید بیماری نورالژی تری‌ژمینال ممکن است نیازمند استفاده از داروهای تجویزی، جراحی و یا ترکیبی از هر دو باشد.
داروهای قابل تجویز برای درمان بیماری نورالژی تری‌ژمینال
داروهای ضد درد تاثیر چندانی در خنثی‌سازی دردهای حاصل از اختلال در سیستم عصبی صورت ندارند. از جمله داروهایی که می‌توانند در کنترل عوارض حاصل از بیماری نورالژی تری‌ژمینال موثر باشند عبارتند از:
- داروهای ضد تشنج: کاربامازپین، توپیرامات و لاموتریژین
- داروهای ضد افسردگی: آمی تریپتیلین
- داروهای شل کننده عضلات: باکلوفن
- داروهایی که قابلیت تثبیت غشا را دارند: گاباپنتین
راه های درمان بیماری نورالژی تری ژمینال
اگر داروهایی که در بالا به آنها اشاره شد، تاثیری در کنترل درد شما ندارند، یا اینکه همراه با عوارض جانبی غیرقابل تحمل هستند ، راه حل بعدی معرفی شما به یک متخصص برای تعیین روش‌های جراحی و بدونجراحی برای کمک به کنترل درد و درمان بیماری نورالژی تری‌ژمینال است.
هیچ تضمینی نیست که جراحی شما را از بیماری نورالژی نجات دهد. با وجود این، در صورت موفقیت عمل جراحی، شما به صورت موقت یا همیشگی از شر بیماری راحت می‌شوید و دیگر نیازی به مصرف قرص نخواهید داشت. همچنین، روش‌های جراحی مختلفی برای درمان درد عصب سه قلو وجود دارد و اگر یکی از آنها پاسخگو نبود، می‌توانید با مشورت پزشک، نوع دیگری از جراحی را امتحان کنید.
جراحی از طریق پوست
این نوع از جراحی پوستی در برطرف کردن برخی از عوارض به صورت همیشگی یا موقت موثر است. در این روش، سوزن یا لوله بسیار نازکی از مسیر گونه به داخل عصب تری‌ژمینالِ داخل جمجمه فرو می‌شود. استفاده از عکس‌برداری اشعه ایکس از سر و گردن، باعث افزایش دقت در پیدا کردن نقطه دقیق برای فرو کردن سوزن می‌شود. فرایند نیاز به بی‌هوشی عمومی خواهد داشت و در طول جراحی شما بی‌هوش خواهید بود.
در این روش جراحی، هر یک از سه رویکرد زیر قابل اجراست:
- تزریق گلیسرول: دارویی تحت عنوان گلیسرول به ناحیه‌ای که 3 شاخه اصلی عصب‌های تری‌ژمینال به هم می‌رسند، تزریق می‌شود.
- فرکانس رادیویی: در این روش گرما از طریق سوزن به گانگولین گاسریان منتقل می‌شود و باعث تحریک اعصاب آن ناحیه می‌گردد.
- فشرده سازی با بالون: با استفاده از لوله‌ای که به ناحیه تری‌ژمینال منتقل شده است، بالون نازکی به دور گانگولین گاسریان انداخته می‌شود. بالون در مرحله بعد فشرده می‌شود و از این طریق گانگولین گاسریان را جمع می‌کند، در نهایت بالون توسط لوله خارج می‌شود.
این روش‌های شبه تهاجمی در واقع عصب تری‌ژمینال را مورد حمله قرار می‌دهند تا از این طریق درد حاصل از بیماری نورالژی تری‌ژمینال را کاهش یا برطرف کنند. جراحی معمولا یک نصفه روز وقت شما را می‌گیرد و بعد از اتمام مرخص می‌شوید.
این تحریک و تخریب قسمتی از سیستم عصبی باعث برطرف شدن درد برای بازه‌ای چند ساله، یا چند ماهه می‌شود. به عبارتی، راه‌های درمان بیماری نورالژی تری‌ژمینال که با جراحی همراه هستند، موقتی‌اند و با احتمال زیاد بیماری دوباره برمی‌گردد. از جمله عوارض جانبی این روش‌ها می‌توان به لمس شدن قسمتی یا تمامی ناحیه یک طرف صورت اشاره کرد.
روش رادیوسرجری استریوتاکتیک
در این روش اشعه‌های رادیویی به ناحیه تری‌ژمینال شلیک می‌شوند و قسمت‌هایی از آن را تحریک و یا تخریب می‌کنند. این روش نیازی به جراحی صورت و بی‌هوشی ندارد. یک وسیله فلزی به سرتان وصل می‌شود که با استفاده از پین‌هایی به اطراف سر شما محکم می‌شود. معمولا از بیحسی موضعی برای بی‌حس کردن ناحیه‌ای که پین‌ها قرار می‌گیرند استفاده می‌شود. در نهایت، باید سر خود را درون ماشین بزرگی قرار دهید تا عمل شلیک اشعه‌های رادیویی به ناحیه مورد نظر انجام شود.
معمولا چندین هفته، یا ماه، طول می‌کشد تا نشانه‌های بهبود حاصل از این روش نمایان شوند. این روش نیز درمانی موقت است و معمولا چندین ماه یا سال بیمار را از بیماری نورالژی تری‌ژمینال رهایی می‌بخشد. احساس بیحسی در ناحیه صورت مهم‌ترین عارضه این روش است که ممکن است ماه‌ها طول بکشد و در مواردی باعث ایجاد مشکلاتی جدی شود.
روش رفع فشار مایکرواسکیولار
از دیگر راه‌های درمان بیماری نورالژی تری‌ژمینال، روش رفع فشار از ناحیه تری‌ژمینال است که بدون تخریب و تحریک شدید آن صورت می‌گیرد. در این روش، فشار حاصل از رگ‌های خونی موجود بر روی یا اطراف اعصاب تری‌ژمینال کاسته می‌شود. این نوع از جراحی شامل باز کردن جمجمه خواهد بود، در نتیجه به بیحسی عمومی نیاز دارد.
در این روش، جراح برشی در ناحیه پشت گوش ایجاد می‌کند و از آنجا قسمت بسیار کوچکی از جمجمه را جدا می‌کند. سپس، رگ‌های خونی را از اعصاب تری‌ژمینال جدا می‌کنند. این روش از جمله راه‌های درمان بیماری درد عصب سه قلو است که در بسیاری از موارد به درمان همیشگی منجر می‌شود. حتی اگر درمان به صورت همیشگی حاصل نشود، دوره رهایی از بیماری بسیار طولانی‌تر و حدود 10 تا 20 سال خواهد بود.
راه‌های درمان بیماری نورالژی تری‌ژمینال، نسبت به هر بیمار، بسیار متفاوت است. هر کدام از این روش‌های درمانی عوارض خاص خود را دارند که باید قبل از استفاده از آنها، به دقت و با حوصله به عواقب آنها فکر کنید و مشاوره بگیرید. روش رفع فشار مایکرواسکیولار موثرترین راه درمان و در عین حال خطرناک‌ترین روش نیز هست.
سوالات متداول
بیماری درد عصب سه قلو چیست؟
بیماری نورالژی تری‌ژمینال یا همان درد عصب سه قلو یک درد شدید و ناگهانی است که در ناحیه صورت بروز می‌کند. بیمارانی که از این بیماری رنج می‌برند، معمولا احساسی از یک شوک الکتریکی در ناحیه فک، دندان و لثه را دارند.
علت بیماری نورالژی تری ژمینال چیست؟
این بیماری معمولا به دلیل ایجاد فشار بر ناحیه تری‌ژمینال بروز می‌کند. این فشار ممکن است از طریق رگ‌های خونی و یا خود سیستم عصبی ایجاد شود.